- spruć się
- spruć się {{/stl_13}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}pruć się I {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
spruć się
Look at other dictionaries:
pruć się — I – spruć się {{/stl 13}}{{stl 7}} o dzianinie: ulegać zniszczeniu poprzez wyciąganie się nici : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pruje ci się sweter. Spruł się palec w rękawiczce. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pruć się II {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spuścić — dk VIa, spuszczę, spuścićcisz, spuść, spuścićcił, spuszczony spuszczać ndk I, spuścićam, spuścićasz, spuścićają, spuścićaj, spuścićał, spuścićany 1. «puścić coś z góry w dół, pochylić ku dołowi, obniżyć, zrzucić, zsunąć» Spuścić głowę. Spuścić… … Słownik języka polskiego
wierzch — m III, D. u; lm M. y 1. «górna lub zewnętrzna część, warstwa, powierzchnia czegoś, górny brzeg czegoś (w przeciwieństwie do dolnej lub wewnętrznej części, warstwy, powierzchni, dolnego brzegu)» Wierzch dłoni, stopy. Wierzch tkaniny, futra, buta.… … Słownik języka polskiego
szew — m IV, D. szwu (szwa), Ms. szwie; lm M. szwy 1. «miejsce zszycia kawałków tkaniny, futra itp. wraz z nićmi, którymi te kawałki zszyto» Szew bieliźniarski, kuśnierski. Szew płaski. Pończochy ze szwem. Rajstopy bez szwu. Rozprasować, spruć szwy.… … Słownik języka polskiego
